حکم شرعی ذبح قربانی در منی در حجّ تمتع

ذبح قربانی در منا بالاجماع واجب است و ذبح بیرون از منا در حال تمکن و اختیار جايز و مجزی نیست. فقهای قرن چهارم و نيمه اوّل قرن پنجم از ابن ابی عقيل تا حلبی ، به وجوب ذبح در منا تصريح نکرده اند. و همين امر موجب شده است که برخی از نويسندگان و صاحب نظران ، توهم کنند که متقدّمين فقهاء ، به وجوب ذبح در منا حکم نداده و قربانی در غير منا را نيز جايز دانسته اند.

شیخ طوسی اوّلين کسی است که به وجوب ذبح در منی و عدم جواز ذبح در بيرون از منی تصريح کرده و فقهای پس از ایشان به تبع از وی منی را به عنوان مذبح انحصاری ذکر کرده اند.

اين سخن که وجوب ذبح در منا بعد از شيخ مطرح شده است ، باطل است. امتیاز شيخ با فقهای پيش از خود اين است که ايشان نه تنها مانند ساير فقهای پيشين ذبح در منا را واجب دانسته است ، بر انحصاريت منا بر مذبح تأکيد ورزيده است.

همه فقهای متقدم و متأخر با استناد به آيات و احاديث متعدد ، بالاتفاق معتقد شده اند که ذبح قربانی در حجّ تمتع در منی واجب است و قربانی در بيرون از منی کافی نيست. و ليکن اخيراً برخی از نويسندگان با استناد به ادّله غير معتبر ، ابراز نموده اند که ذبح قربانی در منا ،واجب نيست ، و حکم به وجوب آن پس از شيخ طوسی (ره) پيدا شده و علمای سابق بر ايشان ، به آن معتقد نبوده اند. در این تحقیق ادله آنها نیز طرح و نقد گردیده است.

• وارد کردن نام، ایمیل و پیام الزامی است. (نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد)

دیدگاه شما برای ما مهم است

نام:
ایمیل:
وبسایت:
پیام:
دیدگاه به صورت خصوصی ارسال شود.
کد امنیتی:
ارسال دیدگاه